Στη μεταπολίτευση, το τεύχος με το ανοιχτό πράσινο, εκφράζεται η ανανέωση και η «αλλαγή». Μια «Νέα» Δημοκρατία δημιουργείται και εγκαινιάζεται η χρυσή εποχή του δικομματισμού. Η Ελλάδα προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξεπεράσει το βαρύ παρελθόν της όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Η Μεταπολίτευση ως κρίσιμη αφετηρία για την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών, εκφράζει τη μετάβαση σε μια περίοδο πολιτικής και κοινωνικής ομαλότητας. Στη καινούργια αυτή εποχή συντελούνται κοσμοϊστορικές αλλαγές.

Καταργούνται τα σύμβολα και οι διατάξεις του εμφυλίου, ο πράσινος ήλιος του ΠΑΣΟΚ ανέρχεται στην εξουσία, και μαζί με αυτό το πρώτο μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο της περιόδου. Μέσα από μύριες δυσκολίες και αντιθέσεις, γεννιέται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έρχεται το τέλος του Ψυχρού πολέμου, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και η δημιουργία του Μακεδονικού ζητήματος. Η απροσδιόριστη ακόμα εποχή του «σήμερα» ξεκινά με την διακυβέρνηση Σημίτη, όταν ξημερώνει ένα νέο Μιλένιουμ με την Ελλάδα να βρίσκεται με νέο νόμισμα και με πλασματική ευημερία.

Σιγά σιγά η περίοδος αυτή διακόπτεται απότομα με την διεθνή οικονομική κρίση του 2008. Η χώρα είναι πλέον αιχμάλωτη μιας οικονομικής δικτατορίας και δέσμια μιας νέας τάξης πραγμάτων. Η αφήγηση καταλήγει με τη σύγχρονη Ελλάδα, το χρέος, τα μνημόνια, το τέλος του πάγιου δικομματισμού των τελευταίων 40 χρόνων.

Το δημοψήφισμα του 2015 αποτελεί σημείο καμπής της ύστερης μεταπολίτευσης, αποκαλύπτοντας το ταξικό διαχωρισμό της νέας Ελλάδας και καθιστώντας όλη τη χώρα συνένοχη στην μνημονιακή επέλαση.