Το τεύχος με το «δόλιο» κίτρινο και το απόλυτο μαύρο συμβολίζει τον φόβο, την προδοσία, την θλίψη και το πένθος. Ξεκινούν μέτρα καταστολής των πολιτών και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 1946 ο εμφύλιος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Πηγή διχασμού και μίσους στη κοινωνία, ο εμφύλιος αποτελεί τη πιο μελανή σελίδα της νεότερης ιστορίας και θέμα «ταμπού» ακόμα και σήμερα. Παράλληλα, πάνω από τα χαλάσματα της μεταπολεμικής Ευρώπης, διαμορφώνεται ένα νέο ψυχροπολεμικό σκηνικό.

Ο εμφύλιος τυπικά τελειώνει το ‘49, με την Ελλάδα να είναι κάθε άλλο παρά δημοκρατική. Σύντομα, γίνεται φανερό πως οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις έχουν ως πρωτεύον στόχο τη καταπολέμηση του εσωτερικού εχθρού και όχι την ανασυγκρότηση της κοινωνίας. Στη πράξη, το παρακράτος θριαμβεύει και το παρα-σύνταγμα ακυρώνει βασικές πολιτικές ελευθερίες. Η παντοδυναμία του «Εθνικού Συναγερμού» κλονίζεται με την πρώτη έξαρση του Κυπριακού ζητήματος και τα Σεπτεμβριανά του ’55.

Η άνοδος του Κων. Καραμανλή στην εξουσία θα σπηλωθεί από τη βία και τη νοθεία, ενώ η τελευταία εκλεγμένη κυβέρνηση Παπανδρέου θα καταλήξει σε ένα κλίμα αυξανόμενου ρήγματος μεταξύ κοινωνίας και ανώτατου άρχοντα. Η Αθήνα παραλύει πνιγμένη στους καπνούς των ασφυξιογόνων και η Ελλάδα εισέρχεται σε μία μακρά περίοδο ανωμαλίας καθώς το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε τέλμα. Η διαφθορά και η αδυναμία διαχείρισης της κρίσης θα προκαλέσει απαξίωση των πολιτικών δυνάμεων. Η ανεπάρκεια όλων θα οδηγήσει τα τανκς στους δρόμους.